درختکاری

امیر المومنین(ع):«وقتی که قائم ما قیام کند زمین همه گیاهان خود را خارج می‌کند، در آن زمان سر تا سر کره زمین سرسبز می‌شود و مردم از نعمت آب و هوای مطلوب بهره‌مند می‌شوند».بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۸۴

مضمون این حدیث گهربار نشان از ارتباط تنگاتنگ مهدویت و مقوله درخت و درختکاری دارد، چرا که اگر ما به عنوان منتظران ظهور حضرت حجه ارواحنا له الفدا در پی زمینه سازی ظهور و ساخت جامعه آرمانی مطابق مدینه فاضله هستیم، باید به تمام مؤلفه‌های آن از جمله درختان بها بدهیم و این نه تنها شبیه سازی نمودن جامعه فعلی با جامعه مهدوی، جهت نشان دادن انتظار و اضطرار به مولایمان است بلکه با خدمت رسانی به مردم امروز و فردای این جهان، گامی بلند در جهت اهداف مهدویت می‌باشد؛ پس بیاییم با کاشت نهال، راه ظهور حضرت حجه ارواحنا له الفداه را سبز نماییم.

درخت نعمت الهی برای بشر است که از آن تغذیه کند، در سایه آن بنشیند، از هوای پاک آن بهره برد و از چوبش پس از کهن سالی استفاده نماید! از این رو در احادیث متعددی بر اهمیت کاشت درخت تأکید شده است؛ چنانکه امام صادق علیه اسلام فرمودند: «زراعت کنید و درخت بکارید به خدا قسم هیچ شغلی هیچ کاری از کارهای مردم حلال تر و پاکیزه تر از آن وجود ندارد» (الحیاة، جلد5، صفحه345).

در قرن اخیر که زندگی ماشینی، آلودگی های بسیاری را به همراه دارد، بیشتر به ضرورت کاشت درخت پی می‌بریم؛ به صورتی که در روایتی از پیامبر صل الله علیه و آله آمده است: «اگر قيامت بر پا شد و در دست يكى از شما نهالى بود و كمى پيش از قيامت توانست آن را بكارد، بايد بكارد!» (مستدرک الوسائل، ج13ص460)). این چنین است که بر عهده ماست که در این امر خطیر دست به دست هم دهیم تا به هدف غایی خویش دست یابیم.

قرآن به عنوان اول هادی کامل برای بشریت، حاوی همه‌ مضامین عالی مورد نیاز بشر است، که در این میان موضوع درخت و درختکاری نیز بی‌بهره نمانده است!

در آیات زیادی از درخت نام برده شده است، از آن جمله می‌توان به آیات 32 و 33 سوره کهف اشاره کرد: «برای آنان دو مردی را مَثل بزن که برای یکی از آنها دو باغ انگور قرار دادیم و اطراف آنها را با درخت خرما پوشاندیم و میان آن دو باغ را کشتزار ساختیم، هر دو باغ محصول داد و چیزی از آن نکاست و میان آن دو ، نهری روان ساختیم»؛ و یا در ایه 11 سوره بروج آمده است: « كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏ اند براى آنان باغهايى است كه از زير [درختان] آن جويها روان است اين است [همان] رستگارى بزرگ!

در قرآن کریم درخت نماد آبادانی و شاخص سبزی و خرمی و مظهر زندگی و باعث تلطیف هوا و موجب آسایش و رفاه انسان، صفا و پاکی طبیعت است؛ به همین خاطر درختان یکی از مواهب و نعمت‌های خداوند در آخرت و یکی از ویژگی‌های بهشت اوست که در آیات بارها به آن اشاره شده است، http://www.isna.ir( )پس چه خوب است که قرآن را در زندگی هم سرلوحه کار خویش قرار داده و زمینی بسازیم بهشتی و بهره ای نیکو برداریم از مواهب الهی وو نیز بهره رسانیم یکدیگر را در زندگی پاک، سالم و شاداب!

گرچه درختان سبز به خودی خود دارای فواید بسیار می باشد، اما بزرگان بر کاشت درخت دارای محصول تأکید بیشتری نمودند. در اکثر آیات و روایات نیز از درختانی سخن به میان آمده است که دارای میوه می باشند. چنانکه در قرآن از درختان انار، خرما، انگور، زیتون و… سخن به میان آمده است.

رسول خدا صل الله علیه و آله می فرماید: «هر كس درختى بنشاند و به ثمر بنشيند، خدا به اندازه‏اى كه ميوه از آن فراهم آيد به او پاداش مى‏دهد».

چه زیبا است که این مسئله به عنوان یک سنت ترویج گردد و برای کاشت نهال‌های جدید در پارک‌ها و خیابان‌ها از درختان دارای محصول و متناسب با خاک آن منطقه استفاده شود تا علاوه بر فواید ذاتی درخت، مردم از محصولات آن نیز استفاده نمایند؛ چنانکه در برخی شهرهای شمالی کشور از درختان مرکبات در کنار خیابان‌ها استفاده نموده اند و در برخی دیگر از مناطق با درخت توت و … محیط را صفا بخشیده اند.